بررسی شیوع و عوامل خطر افسردگی زودرس پس از سکته ی مغزی

زمینه و هدف: سکته ی مغزی با اختلال در عملکرد فیزیکی و روانی به عنوان یکی از ناتوان کننده ترین بیماری های نورولوژیکی در بزرگسالان می باشد و افسردگی نیز شایع ترین اختلال روان پزشکی است. هدف  از این مطالعه تعیین شیوع و عوامل خطر افسردگی زودرس پس از سکته ی مغزی می باشد. روش بررسی: طرح این مطالعه از نوع توصیفی است. روش نمونه گیری به شیوه ی در دسترس و جمع آوری اطلاعات از طریق چک لیست و معیارهای dsm-iv-tr بوده است. نمونه های پژوهش از میان بیماران دچار سکته ی مغزی مراجعه کننده ی به بیمارستان های شهید رجایی تنکابن و امام سجاد (ع) رامسر در سال های 1390 تا 1392 انتخاب شدند. در بیماران بستری پس از تشخیص، محل آناتومیک ضایعه توسط روش های mri و ctscan مشخص گردید. اطلاعات از طریق مصاحبه و مشاهده جمع آوری شد. داده ها با استفاده از آزمون توصیفی و تحلیلی (آزمون تی، آنالیز واریانس و کای اسکوئر) و از طریق 16  spssتجزیه و تحلیل شد. یافته ها: پژوهش بر روی 80 بیمار انجام شد. نتایج نشان داد که 45 درصد (36 نفر) افراد پس از سکته مغزی دچار افسردگی شدند. یافته ها نشان داد که تفاوت معنی داری بین افسردگی زودهنگام و سن، جنس، مسیر عروقی درگیر، فشارخون بالا، هیپرلیپیدمی، ناراحتی قلبی، دفعات سکته مغزی و محل آناتومیک ضایعه وجود ندارد، اما بین بروز افسردگی زودهنگام با نوع سکته ی مغزی (023/0p=) و دیابت (027/0p=) ارتباط معنی دار بوده است. نتیجه گیری: نتایج شیوع بالای افسردگی بیماران بعد از سکته ی مغزی را نشان داد.بنابراین لازم است که به علایم افسردگی و عوامل خطر آن جهت تسریع بهبودی،کاهش خطر سکته ی مغزی بعدی و کاهش مرگ و میر در بیماران دچار سکته ی مغزی توجه نمود.